In het centrum van Sri Lanka rijst een immense rotskolom op uit het bos eromheen. De rots is bijna 200 meter hoog en herbergt de ruïnes van een fort en een oud paleiscomplex. Het werd gebouwd tijdens het bewind van koning Kasyapa, dat duurde van 477 na Christus tot 495 na Christus. Deze site heet Sigiriya, wat Leeuwenrots betekent. Na de dood van de koning werd het paleis verlaten, maar werd later tot de 14e eeuw gebruikt als boeddhistisch klooster. Na deze periode zijn er geen gegevens gevonden op Sigiriya tot 300 jaar later, toen het korte tijd werd gebruikt als een buitenpost van het koninkrijk Kandy.
De Sigiriya-rots zelf is een geharde magma-plug van een uitgedoofde en lang geërodeerde vulkaan, vergelijkbaar met de Devils Tower in Wyoming. Archeologen geloven dat deze regio al sinds de derde eeuw voor Christus wordt bewoond. Koning Kasyapa koos deze plek voor zijn hoofdstad omdat het hem, met het 360-graden uitzicht vanaf de top, een voordeel zou geven als hij zou worden aangevallen. Na enkele jaren kwamen de plannen om een paleiscomplex op de top van de rots te bouwen eindelijk tot bloei, en het complex werd zowel een groot paleis als een fort. De plannen vroegen om een hoger paleis bovenop de rots en lagere paleizen op de begane grond.
De koning liet door het hele complex weelderige tuinen aanleggen. De tuinen, een van de mooiste aspecten van Sigiriya, bestaan uit drie delen: de watertuinen, de terrastuinen en de grot- en rotstuinen. Van de drie tuinen lijken de terrastuinen de meeste aandacht van bezoekers te trekken. Deze aangelegde tuinen behoren tot de oudste ter wereld en toeristen kunnen de paden door de tuinen volgen naar het paleis op de top van de rots.
Bijna alle bezoekers streven ernaar om de top van Sigiriya te bereiken, waar het paleiscomplex van de koning zich bevindt. Er is een stenen trap die van de bodem van de rots naar de top leidt.
Ongeveer halverwege zijn er twee leeuwenpoten die deel uitmaakten van een enorme leeuw met een open mond. De open mond is de ingang van het paleis. Vandaag blijven alleen de leeuwenpoten over.
De Cobra Hood-grot bevat schilderijen van meer dan 1500 jaar oud. Deze fresco's, beschermd tegen de elementen door de grot, tonen Singalese meisjes die verschillende taken uitvoeren. Archeologen weten niet of de afbeeldingen religieuze rituelen laten zien of dat ze de talrijke vrouwen van de koning afbeelden.
Een fascinerend kenmerk van de site is de Mirror Wall. De Spiegelmuur, gelegen aan de westelijke kant van de rots, was een bakstenen muur bedekt met wit pleisterwerk dat zo gepolijst was dat het reflecties kon produceren. Naarmate de tijd verstreek, werd deze muur een graffitibord, bedekt met berichten van de verschillende bezoekers van Sigiriya. Sommige van de Sigiri-graffiti dateren al in de achtste eeuw na Christus. Met zoveel bezoekers die een boodschap wilden achterlaten, werd de traditie stopgezet en ondergaat de muur nu een beschermende restauratie.
Tegenwoordig is het paleiscomplex een van de best bewaarde voorbeelden van stadsplanning. Het feit dat Sigiriya nog steeds bestaat voor bezoekers om te verkennen, is een bewijs van de innovatieve techniek en het ontwerp dat is gebruikt bij de bouw van het paleis/fort.
Het Sigiriya-museum heeft tentoonstellingen van gereedschappen en andere artefacten die zijn gevonden tijdens de opgraving van de site. Het bevat ook foto's en reproducties van de prachtige fresco's in de Cobra Hood-grot. Daarnaast zijn vertalingen van de graffiti van de Mirror Wall te bekijken in dit museum.
Het is verbazingwekkend om te zien hoe een ongerepte rots zowel kan worden getransformeerd tot een levend complex als een indrukwekkend kunstwerk. Een bezoek aan Sigiriya zou zeker een onderdeel moeten zijn van elke reisroute naar Sri Lanka.