De Mezquita (Spaans voor "moskee") van Cordoba is een fascinerend gebouw dat bekend staat om het bos van pilaren en bogen in de grote zaal. Het is uniek omdat het in de loop van de tijd verschillende religieuze veranderingen heeft ondergaan.
De bouw van de moskee begon in 784 na Christus nadat de Moren Cordoba hadden ingenomen. Het werd gebouwd op de plek waar ooit een Visigotische kerk uit de 6e eeuw had gestaan. In de laatste helft van de 10e eeuw, na verschillende toevoegingen, was het voltooid.
In de 13e eeuw namen de christenen Cordoba in op de Moren. In die tijd wijdden ze het gebouw in als een christelijke kerk. Tijdens de jaren 1520 bouwden ze eigenlijk een kerk in de moskee. Ze kwamen echter overeen om de Moorse architectuur op zijn plaats te laten. Tegenwoordig is de officiële naam van de Mezquita de kathedraal van St. Maria van de Assumptie.
Met zo'n gevarieerd verleden is het geen wonder dat de Mezquita van Cordoba een van de meest populaire toeristische attracties in Spanje is. Van de buitenkant lijkt de moskee op veel andere gebouwen uit die tijd. De binnenkant van het gebouw onderscheidt het echter van andere moskeeën in de regio. Deze structuur bevat elementen van verschillende culturen, waaronder Visigoth, Byzantijns, Perzisch en Syrisch.
Een van de meest interessante gebieden in de Mezquita is de Mihrab. Deze gebedsnis is voor de moslims richting Mekka gericht. Het schelpvormige plafond van de Mihrab van de Mezquita is uit één stuk marmer gesneden. Mozaïeken en pleisterwerk die de kamers aan elke kant versieren, maken het een uitstekend voorbeeld van islamitische kunst.
Een van de meest unieke ontwerpelementen is het gebruik van rode en witte dubbellaagse bogen in het gebouw. Gebeeldhouwde pilaren, gerecycled uit de Romeinse tempel die eerder op de plek stond, ondersteunen deze bogen. Oorspronkelijk waren er 1.293 zuilen, gemaakt van onyx, marmer, graniet en jaspis, maar vandaag de dag zijn er nog maar 856 over.
Er zijn nog veel meer aspecten van de Mezquita van Cordoba waar je niet aan voorbij mag gaan. Deze omvatten het 16e-eeuwse barokke koor, de binnenplaats van de sinaasappelbomen en de Torre del Alminar, een minaret die werd gebruikt om de gelovigen tot gebed op te roepen.