Als je van openluchtrecreatie houdt, heb je een velddag in Los Glaciares National Park in het westen van Argentinië. Het grootste nationale park van Argentinië is gemaakt voor wandelaars en klimmers, vooral degenen die fotografie combineren. Het landschap is hier ronduit spectaculair.
Glaciers National Park heeft gletsjermeren, majestueuze bergen en prachtige gletsjers, die tot de weinige ter wereld behoren die in actie kunnen worden bekeken. De herhaalde voortschrijdende en terugtrekkende cyclus van deze gletsjers presenteert een nooit eindigende show van krakend ijs en donderende knallen als gigantische blokken wegbreken en met enorme spatten in de meren neerstorten. Talloze promenades en boottochten stellen bezoekers in staat om deze spectaculaire displays te bekijken, naast drijvende ijsbergen met opmerkelijke kleuren en vormen.
Los Glaciares National Park ligt in een gebied dat de Austral Andes wordt genoemd, vlakbij de grens met Chili. Zoals de naam al aangeeft, draait het park, dat in 1937 werd opgericht, rond gletsjers. Er zijn 47 grote gletsjers, waarvan de meeste hun oorsprong hebben gevonden in een ijskap hoog in het Andesgebergte. Deze ijskap is de hoogste ter wereld buiten de Himalaya. In feite is ongeveer 50 procent van het park bedekt met ijs.
Naast de 47 grote gletsjers, waarvan er 13 uitmonden in de Atlantische Oceaan, zijn er meer dan 200 kleinere gletsjers. Deze zijn echter niet verbonden met de ijskap.
De gletsjers zijn hier anders dan die elders in de wereld te vinden zijn. De meeste andere gletsjers ter wereld beginnen op meer dan 2500 meter (8200 voet) boven zeeniveau. De gletsjers van Los Glaciares beginnen op minder dan 1.500 meter (5.000 voet) boven zeeniveau en stromen naar beneden tot 200 meter (650 voet) boven zeeniveau.
De beroemdste gletsjer is misschien wel Perito Moreno, genoemd naar de 19e-eeuwse ontdekkingsreiziger Francisco Moreno, die ook een sleutelfiguur was in het Argentijnse grensgeschil met Chili. Deze gletsjer, een belangrijke toeristische attractie in Argentijns Patagonië, is ongebruikelijk onder gletsjers omdat hij uitzet terwijl de meeste gletsjers zich terugtrekken. De gletsjer strekt zich uit tot in het zuidelijke deel van het Argentino-meer, een van de twee grote meren in het park. Het ijs creëert een dam; als er zich achter de dam genoeg water ophoopt, breekt het ijs in een spectaculair machtsvertoon. De breuk komt om de vier tot vijf jaar voor, maar soms is er maar een paar jaar tussen pauzes.
De Perito Moreno-gletsjer is bereikbaar over land, maar andere opmerkelijke gletsjers, Upsala en Spegazzini, zijn alleen per boot bereikbaar op het Argentino-meer, het grootste meer van Argentinië. Excursieboten brengen bezoekers tussen de ijsbergen op weg naar Bahia Onelli, een baai aan het meer die wordt omringd door Patagonische bossen.
De Perito Moreno-gletsjer ligt op 78 mijl van El Calafate, een belangrijk toeristisch centrum omdat het een van de toegangspoorten tot het park is.
Als je denkt dat het landschap aan de zuidkant van het park spectaculair is, wacht dan maar tot je het noordelijke deel van het park ziet: steile bergtoppen, meren, bossen en natuurlijk nog meer gletsjers. Het terrein is gemaakt voor klimmers en trekkers.
De hoogste bergen hier zijn Mount Fitz Roy, die op 3.359 meter (11.171 voet) boven alles uittorent, en Cerro Torre, 3.128 meter (10.177 voet). Als Mount Fitz Roy je bekend voorkomt, is dit het model voor de berg op het kledinglabel Patagonia. Francisco Moreno noemde het voor Robert Fitz Roy, die kapitein was van het schip HMS Beagle terwijl het de Santa Cruz-rivier in Patagonië opvoer.
Cerro Torre is ongelooflijk steil met ijstijden veroorzaakt door wind aan de top. Hoewel het tafereel mooi is, maken de extreem sterke wind het moeilijk voor klimmers om de top te bereiken. De wind is zo sterk dat maar weinig klimmers van wereldklasse de top halen.
Dit deel van het park wordt onderbroken door het meer van Viedema en de Viedema-gletsjer. Hoewel het maar een klein dorp is, is El Chalten het startpunt voor klimmers en trekkers.
Glaciers National Park is toegankelijk via de stad El Chalten in het noorden en El Calafate in het zuiden. Deze steden bieden restaurants, accommodatie, bussen en rondleidingen om bezoekers te helpen bij het verkennen van het nationale park. Het kan een uitdaging zijn om naar Los Glaciares National Park te komen, omdat na een bepaald punt de wegen naar het park niet geplaveid zijn. Zorg ervoor dat u een reservewiel meeneemt als u zelf rijdt.
Eenmaal in het park, als je niet van klimmen houdt, kun je gaan kamperen, forelvissen (je hebt een vergunning nodig) en wandelen, maar loop nooit alleen, want je bent in het land van de poema. En altijd is er het spectaculaire landschap om te fotograferen; neem veel film- of geheugenkaartjes mee.
