Om het beste te halen uit arme grond, waterbehoud en bergachtig terrein, werd terrasvormige landbouw geïntroduceerd door verschillende culturen over de hele wereld. Extreem arbeidsintensief om te bouwen, dankzij terrassen kon het land de toegenomen behoefte van de beschaving aan gewassen, vee en pluimvee ondersteunen. Erosie werd vermeden, regen en afvloeiend water werden behouden, en anders ongebruikte heuvels werden akkerbouw door terrasvormige landbouw. Deze terrasvormige velden bieden niet alleen essentiële goederen voor de lokale bevolking, maar ze bieden ook enkele van de meest spectaculaire landschappen ter wereld.
11. Sa Pa-terrassen
https://maps.google.com/?ll=22.352671,103.867691&z=18(ZIE KAART)
Sa Pa is een stad in het noordwesten van Vietnam, niet ver van de Chinese grens. De rijstterrasvelden, een van de meest populaire toeristische attracties in Vietnam, zijn te vinden in de Muong Hoa-vallei tussen de stad Sa Pa en de Fansipan-berg, op een achtergrond van dikke bamboebossen. Lokale bergbewoners, de Hmong, Giay, Dao, Tay en Giay, verbouwen rijst en maïs op deze rijstterrassen, samen met groenten. Door het klimaat kan er maar één rijstoogst per jaar worden geproduceerd, wat resulteert in overvloedige ondervoeding.
10. Inca Pisac
https://maps.google.com/?ll=-13.424167,-71.857780&z=13(ZIE KAART)
De nog intacte terrasvelden van Pisac, aangelegd door de Inca's, worden nog steeds gebruikt. Deze bergterrassen bestaan uit 16 verschillende teeltvakken. Pisac, een woord van Quechua-oorsprong, betekent "patrijs". Inca-traditie dicteerde het bouwen van steden in de vorm van vogels en dieren, en als zodanig heeft Pisac de vorm van een patrijs. De Pisac-terrassen omvatten een militaire citadel, religieuze tempels en individuele woningen, en kijken uit over de Heilige Vallei, tussen de Salkantay-bergen. Deze terrassen bevaren zelfs twee hangbruggen, waarvan de basis nog steeds te zien is.
9. Douro-vallei
https://maps.google.com/?ll=41.144001,-7.727000&z=13(ZIE KAART)
De Douro-vallei, de bakermat van portwijn, ligt in het noorden van Portugal, op enige afstand van de stad Porto. De heuvels van de vallei zijn bedekt met terrasvelden met wijnstokken die steil afdalen naar de rivieroevers. Het landschap van de vallei is spectaculair met de kleuren van het land die het hele jaar door veranderen naarmate de wijnstokken rijpen. In de herfst krijgen de wijnstokken een roodachtige en gouden kleur, terwijl in februari-maart de amandelbloesem een extra witroze tint aan de regio geeft. Naast portwijn worden er in de vallei ook regelmatig rode en witte wijnen geproduceerd.
8. Bali rijstterrassen
https://maps.google.com/?ll=-8.650000,115.216667&z=13(ZIE KAART)
De archetypische rijstterrassen van Bali zijn alomtegenwoordig en de Balinese cultuur is al bijna 2000 jaar afhankelijk van deze landbouwmethode. De Balinese getrapte rijstvelden werden met de hand gesneden, met rudimentaire gereedschappen, en onderhouden door volgende generaties.
In het centrum van Bali, ten noorden van het dorp Tegallalang in het district Ubud, ligt een reeks bloeiende getrapte rijstvelden, een favoriet bij reizigers en fotografen. Andere groene terrasvormige rijstvelden zijn te vinden in Sayan, Jatiluwih, Pupuan en Tabanan. Op Bali worden de terrasvormige rijstvelden bewerkt volgens een goed georganiseerde sociale orde, een subak genaamd. De subak beheert de irrigatiewaterbronnen, volgens een strikt schema, en verdeelt het water eerlijk.
7. Choquequirao
https://maps.google.com/?ll=-13.389167,-72.882500&z=13(ZIE KAART)
Een andere Peruaanse getrapte landbouwsite is Choquequirao, wat Cradle of Gold betekent. Gelegen op de grens van Cuzco en Apurimac, ligt deze indrukwekkende terrassencamping 3085 meter (10.120 voet) boven zeeniveau. Choquequirao bevat een trapconfiguratie, bestaande uit 180 terrassen. Choquequirao is gebouwd in een heel andere stijl dan Machu Picchu en is veel groter qua oppervlakte. Men kan alleen te voet of te paard naar Choquequirao reizen en wordt als zodanig veel minder vaak bezocht dan Machu Picchu. Zonder het voordeel van wielen kan de trektocht naar Choquequirao vanuit Cachora tot vier dagen duren!
6. Salinas de Maras
https://maps.google.com/?ll=-13.300434,-72.154846&z=13(ZIE KAART)
De Salineras de Maras of Inca-zoutpannen worden al eeuwenlang gebruikt. Zoutmijnen leiden natuurlijk bronwater, dat hoge zoutconcentraties bevat, naar de door de mens gemaakte terrasvormige flats, met een getal van ongeveer 3.000. Dit bronwater wordt zout door zout uit de berg zelf uit te logen. Wanneer het water door de zon verdampt, blijven dikke zoutafzettingen achter. Het zout wordt vervolgens in enorme plakken gesneden en naar de markten getransporteerd. Zoals in sommige Aziatische rijstvelden, worden deze zoutpannen van generatie op generatie doorgegeven en al eeuwenlang in gebruik. Als je van plan bent om te bezoeken, bezoek dan in de late namiddag, wanneer de weerspiegelde zonsondergang ervoor zorgt dat de zoutpannen eruitzien alsof ze van goud zijn gemaakt.
5. Ollantaytambo
https://maps.google.com/?ll=-13.258056,-72.263336&z=13(ZIE KAART)
Tijdens het Inca-rijk was Ollantaytambo het koninklijke landgoed van keizer Pachacuti die de regio veroverde, de stad en een ceremonieel centrum bouwde. Ten tijde van de Spaanse verovering van Peru diende het als een bolwerk voor het Inca-verzet. De valleien langs Ollantaytambo zijn bedekt met een uitgebreide reeks landbouwterrassen die beginnen op de bodem van de valleien en de omliggende heuvels beklimmen. De terrassen lieten landbouw toe op anders onbruikbaar terrein. Tegenwoordig is Ollantaytambo een belangrijke toeristische attractie en een van de meest gebruikelijke startpunten voor wandelingen, bekend als de Inca Trail.
4. Longji-terrassen
https://maps.google.com/?ll=25.808565,110.158180&z=13(ZIE KAART)
De Longji of Dragon's Backbone rijstterrassen werden meer dan 500 jaar geleden gebouwd tijdens de Ming-dynastie. De terrasvelden zijn te vinden in Longsheng op ongeveer twee uur rijden van Guilin. Van een afstand, tijdens het groeiseizoen, zien deze kronkelende terrassen eruit alsof het groen geweven kabels zijn die over de hellingen zijn aangelegd, beginnend bij de rivieroever en eindigend bij de bergtop. Men kan door de rijstvelden en dorpen dwalen, begroeten en begroet worden door paarden, varkens, kippen en hardwerkende lokale bevolking. Deze rijstterrassen zijn Longshengs antwoord op de beperkte landbouwgrond en de schaarse watervoorziening.
3. Hani-terrassen
https://maps.google.com/?ll=23.141386,102.744690&z=13(ZIE KAART)
De steppen van Hani-rijstvelden bevinden zich onder de dorpen aan de kant van het Ailao-gebergte in Yuanyang en worden al meer dan 1000 jaar gecultiveerd. Deze rijstterrassen zijn ook met de hand uitgehouwen door het Hani-volk en hebben een kale heuvel veranderd in een weelderig subtropisch paradijs. Deze terrasvelden ondersteunen genoeg rijst- en visteelt voor honderdduizenden mensen. Water wordt opgeslagen in de bossen op de heuvels en naar de terrassen geleid voor irrigatie. De rijstterrassen staan van december tot maart onder water en bieden reizigers een spectaculair uitzicht.
2. Banaue rijstterrassen
https://maps.google.com/?ll=16.910557,121.054169&z=18(ZIE KAART)
Gelegen in het hart van de Cordilleras-bergen van de Filippijnen en op een hoogte van 1525 meter (5000 ft) liggen de Banaue-rijstterrassen. De terrasvormige velden werden met de hand uitgehouwen zonder modern gereedschap door de Ifugao-stammen en produceren al bijna 2000 jaar rijst. Deze terrassen zijn zo talrijk, steil en compact dat ze, als ze van begin tot eind zouden worden uitgerekt, de halve aardbol zouden omwikkelen. De laatste tijd tonen deze onder onderhouden rijstterrassen hun leeftijd, omdat steeds meer mensen van de Ifugao-stammen naar de steden emigreren.
1. Machu Picchu
https://maps.google.com/?ll=-13.163056,-72.545555&z=13(ZIE KAART)
Machu Picchu, een van de mooiste en meest indrukwekkende oude locaties ter wereld, werd in 1911 herontdekt door de Hawaiiaanse historicus Hiram Bingham nadat het eeuwenlang verborgen had gelegen boven de Urubamba-vallei in Peru. De "Verloren Stad van de Inca's" is van onderaf onzichtbaar en volledig op zichzelf staand, omgeven door landbouwterrassen en bewaterd door natuurlijke bronnen.
De smalle terrassen van Machu Picchu zijn opgetrokken uit stenen blokken, met duizenden paden en trappen die gebouwen, pleinen en de begraafplaats met elkaar verbinden. Water werd naar binnen geleid via aquaducten die in de berghelling waren gebeiteld, voor vee en om gewassen van aardappelen en maïs te irrigeren. Er groeien tegenwoordig geen gewassen op de terrassen van Machu Picchu, maar het is niettemin een spectaculaire plek.